حرص و ولع سیری ناپذیر سرمایه برای کسب سود هرچه بیشتر، وضعیت فاجعه باری را در محیط زیست ایجاد کرده است که زندگی امروز و فردای بشر و کل موجودات زنده را بطور جدی تهدید میکند. مشکلات زیست محیطی آشکارا یک مسئله اجتماعی- طبقاتی است. در دنیای امروز وضعیت بحرانی محیط زیست اساسا محصول منافع سودپرستانه سرمایه داران و دولتهایشان و عدم رعایت استانداردهای پیشرو و علمی زیست محیطی از سوی آنها است. تا آنجا که بدون مواجهه و مبارزه مردم جهان علیه نظام سرمایه داری و اصل اصالت سود، نجات کره زمین و ساکنانش از خطرات جدی و لطمات جبران ناپذیر زیست محیطی ناممکن بنظر میرسد.

در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی و اقتصاد مافیائی حاکم، غارت و چپاول منابع طبیعی وتخریب محیط زیست ابعاد بسیار جنایتکارانه ای بخود گرفته است. علاوه بر این عدم رعایت حتی ابتدائی ترین استانداردها و موازین پیشرو بین الملی در حفظ محیط زیست، به یک سیاست مداوم و معمول در جمهوری اسلامی تبدیل شده است. در جمهوری اسلامی همه پروژه های اقتصادی، در بخش دولتی و خصوصی، بدون در نظر داشت مسائل زیست محیطی انجام می گیرد و کل این وضعیت به نابودی زیستگاه مردم و گیاهان و حیوانات منجر می شود. آلودگی شدیدا هشدار دهنده هوا، روند سریع نابودی جنگلها، تخریب پوشش گیاهی و مراتع، نابودی تالاب ها، روند خشک شدن رودها، خشک شدن دریاچه های مختلف، گسترش بیابان زایی و طوفان نمک و گرد و غبار، کمبود فزاینده منابع آب آشامیدنی، خشکسالی های فزاینده و مهلک، آلودگی های خطرناک صنعتی، مشکل دفع زباله های بیمارستانی، ویرانی اکوسیستم های دنیای وحش، آلودگی شدید دریای خزر و نابودی آبزیان و بالاخره عوارض خطرناک ناشی از برنامه هسته ای رژیم، گوشه هایی از ابعاد فاجعه آمیز زیست محیطی در ایران هستند. این روند زندگی نسلهای کنونی و نسلهای آینده را به طور جدی به مخاطره انداخته است. مرگ و میر ناشی از آلودگی محیط زیست افزایش سرسام آوری گرفته، بیماری های لاعلاج زندگی بسیاری را به مخاطره انداخته و هزاران نفر بخاطر خشکیدن دریاچه ها و رودخانه ها و یا نابودی جنگل ها کار و منبع درآمدشان را از دست داده اند و به فلاکت کشیده شده اند.

آنچه در این شرایط فاجعه آمیز امیدوار کننده است اعتراضات و مبارزات مردمی است که در مقابله با سیاستهای جمهوری اسلامی به دفاع از محیط زیست برخاسته اند. اعتراضات مردمی برای نجات دریاچه ارومیه، تشکیل زنجیرهای انسانی برای نجات کارون و اعتراضات مردمی علیه آلودگی هوا در برخی شهرها، همچنین اعتراضاتی که با خواست پرداخت غرامت به خسارت دیدگان شاهد آن بوده ایم و صدها مورد دیگر، نیروی اصلی در مقابل رژیم اسلامی سرمایه داران در تخریب محیط زیست بوده است. اکنون میتوان گفت که مبارزه برای حفظ محیط زیست به یک مساله و خواست عمومی و جزئی از آگاهی و فرهنگ سیاسی مردم در مبارزه علیه جمهوری اسلامی تبدیل شده است.

این حق همه شهروندان و نسلهای آتی است که از هوای پاک و سالم، آب پاک، مواد غذایی سالم و زیستن در یک طبیعت سالم و امن برخوردار باشند. پاسداری از محیط زیست طبیعی باید در صدر اولویت های هر گونه فعالیت اقتصادی و صنعتی قرار گیرد. حزب کمونیست کارگری برای تامین محیط زیست سالم بر این محورهای اساسی تاکید میکند :

١- جمهوری اسلامی عامل مستقیم تخریب و آلودگی فاجعه بار محیط زیست در ایران است و برداشتن هر گامی در جهت حفظ محیط زیست مستلزم مقابله با این حکومت و عقب راندن آنست. پیشرفت و تحول اساسی در زمینه حفاظت از محیط زیست در ایران تنها با سرنگونی این حکومت امکان پذیر است.

 ٢- همه اقدامات و برنامه هایی که بخاطر منافع سودجویانه سرمایه داران منجر به تخریب و یا آلودگی محیط زیست می شود باید فورا متوقف شود و غیرمجاز اعلام گردد

٣- نهادهای کارشناسی محیط زیست منتخب مردم باید بر شرایط کار و تمام جنبه های محیط زیست نظارت و کنترل داشته باشند و تصمیمات آنها عملی شود. این حق بی چون و چرای ساکنین کشور و نمایندگان مستقیم آنها است که تاثیرات فعالیت های دولت و بنگاه های مختلف بر محیط زیست را کنترل و بررسی کنند. تشکیل و فعالیت سازمانها و نهادهای مردمی وغیردولتی در زمینه محیط زیست، نباید نیاز به هیچگونه مجوز دولتی وامنیتی دشته باشد.

٤- باید بطور دائم و منظم بودجه و امکانات لازم برای حفظ و سالم تر کردن محیط زیست و انجام تحقیقات در این باره اختصاص یابد. در عین حال دولت موظف است در همه عرصه های مختلف تولید و صنعت، کشاورزی، سد سازی، خانه سازی، ترافیک، احداث جاده و غیره اولویت های زیست محیطی را رعایت کند. منابع و امکانات کشور در همه عرصه ها باید بگونه ایی بکار گرفته شود که زمینه مساعدی را برای حفظ و بهینه سازی محیط زیست فراهم آورد.

٥- در عرصه صنعت و تولید، در تولید خودروها و کلیه ماشینهائی که منبع انرژی آنها سوختهای فسیلی است، در عرصه ترافیک و حمل و نقل، و در امر کنترل فنی و منظم کلیه خودروها و ماشینهای صنعتی در حال کار، باید آخرین دستاوردها و موازین بین المللی حفظ محیط زیست و تامین سلامت و بهداشت جامعه بکار گرفته شود. دولت موظف و ملزم به اجرای این موازین و استاندادرها است.

٦- از دستیابی جمهوری اسلامی به سلاح هسته ای باید قاطعانه جلوگیری شود.سلاحهاى کشتار جمعی نظیر سلاح های اتمی، شیمیایی و بیولوژیک باید در سطح جهان نابود شوند. پخش پارازیت برروی سیستمهای ماهواره ای توسط جمهوری اسلامی که جدا از تعدی به آزادیهای فردی، سلامتی افراد را نیز بخطر می اندازد و هرنوع پروژه و طرح دیگری که به محیط زیست و سلامتی مردم آسیب میرساند باید فورا متوقف شود.

٧- کل پروژه هسته ای جمهوری اسلامی و پروژه های وابسته به آن همچون تغییر مسیر رودخانه ها به منظور استفاده در نیروگاههای هسته ای و امثال اینها باید فورا متوقف شود. استفاده نظامی و یا غیر نظامی از انرژی هسته ای، با توجه به خطرات فوری و درازمدت استفاده از این نوع انرژی بطور کلی و مشخصا با توجه به فساد و دزدی و ارتشا و بی توجهی مطلق به حفاظت و سلامت جامعه که از خصوصیات جمهوری اسلامی است میتواند نتایج هولناک و مرگباری برای مردم و محیط زیست داشته باشد.

 ٨- رایگان کردن استفاده از شبکه اتوبوسرانی و متروی درون شهری و گسترش و بهبود وسایل نقلیه عمومی به منظور کاهش تردد خودروهای شخصی و به حداقل رساندن آلودگیهای ناشی از مصرف سوخت خودروها .

 ٩- توقف همه طرح ها و بویژه پروژه های نظامی که منابع آب را درکشور تهدید می کنند، اجرای هر چه سریعتر طرح های عملی برای جلوگیری از خشک شدن دریاچه ها، رودخانه ها، تالابها و منابع آبهای زیرزمینی..

 ١٠- جنگل ها ومراتع نقشی تعیین کننده در تامین هوای پاک وتثبیت خاک وپیشگیری ازگرد وغبار دارند. استفاده بی رویه از جنگلها ومراتع باید قانونا ممنوع شود. طرح هایی به منظور تثبیت شن های روان و همچنین طرحهای مشخص و ضربتی ای برای سالم سازی هوا نظیر گسترش جنگلها و مناطق سبز باید توسط دولت به اجرا گذاشته شود.

حفظ محیط زیست و مبارزه با روندهای مخرب و خطرناک کنونی، نیازمند توجه و دخالت و مبارزه گسترده بخشهای هرچه وسیعتری از مردم است. باید جمهوری اسلامی را بعنوان عامل مستقیم تخریب محیط زندگی مورد تعرض قرار داد.

حزب کمونیست کارگری همه مردم را فرا میخواند که با دفاع فعال از محورهای این بیانیه، مبارزه گسترده و همه جانبه ای را برای عقب راندن حکومت اسلامی و تضمین یک محیط سالم و قابل زیست به جریان بیندازند. سرنگونی جمهوری اسلامی با قدرت انقلاب مردم، در عین حال گامی حیاتی و تعیین کننده در جلوگیری از تخریب محیط زندگی است.

دفتر سیاسی حزب کمونیست کارگری ایران

۱۰ آوریل ۲۰۱۴ – ۲۱ فروردین ۱٣۹٣